Tijdens
het doelloos surfen kwam ik op een hele leuke blog terecht waar er sprake was
van een Round Robin Notebook. Ik had daar nog nooit van gehoord maar mijn
aandacht was wel onmiddelijk getroffen en ja, ook ik zou wel eens mee
willen doen aan zo'n leuk projekt.
Maar .... 1 groot probleem,
er waren alleen maar Nederlandse aanvragen en ik woon in
Belgiƫ. Dus ik legde het idee maar naast me neer. Maar mijn
interesse en mijn zin was zo sterk, dat ik mijn stoute schoenen maar
aangetrokken heb en toch gereageerd heb op het oproepje. En ja hoor,
ik mocht ook mee doen. Super spannend en zo blij. Het voelde net
aan als of de sint en kerstmis al langs was geweest.
Chantal was zo lief
om me mijn eigen Moleskini boekje door te sturen, dus het
aftellen kon beginnen en na enkele dagen lag ook mijn blanco boekje in de
bus. Nu werd het wel heel echt. Het boekje heeft nog enkele dagen
blanco op mijn tafel gelegen, want de onzekerheid had ook de kop op
gestoken. Hoe moest ik dat boekje nu toch gaan aankleden? Allerlei
ideƫen speelden door mijn hoofd en het was ook best confronterend.
Wat
wil ik kwijt over mijn privƩ? Maak ik het druk of eerder rustig?
Allemaal vragen, maar geen antwoorden. Dus ben ik maar begonnen met
foto's te zoeken van mijn gezinnetje. En o ja, mijn interesse voor
engelen en mandala's die wou ik ook absoluut kenbaar maken, en dan het haken en
breien, ja dat mocht natuurlijk ook niet ontbreken. En mijn trots, mijn
tuin, die wil ik toch ook graag delen met de andere deelnemers.
En voor ik het wist, waren mijn 10 blaadjes vol met allerlei foto's van mijn
interesses.
Nu nog het kaft. Omdat de 10 blaadjes toch wel druk geworden
zijn, heb ik het kaft wat rustiger gemaakt. Mijn levensmoto, ja dat vond
ik toch ook belangrijk dat dat in mijn eigen boekje vermeld staat en dat
ik dat kan delen met de andere deelnemers. Vol spanning verstuurde ik
mijn boekje en was het wachten en op het volgende boekje. Toen dat het
boekje eindelijk in de bus was, kon ik niet wachten om te kijken hoe de anderen
hun boekje aangekleed hadden en welke toepassingen zij hebben gebruikt.
En zo ben ik stilletjes aan beginnen te experimenteren met allerlei
technieken. Waar ik in het begin heel erg met collages bezig was, durf ik
er nu al wel eens een eigen haakwerkje of een parel diertje in verwerken en
mijn cuttlebug is nooit ver af. Dat is echt mijn lievelings toestel om
elk boekje weer aan te kleden. Dank zij de foto's, die elke keer weer
gemaakt worden, zie ik dat ik echt heel erg geƫvolueerd ben en pas ik nu
allerlei technieken toe, ecoline, vetkrijtjes, inkten, lintjes, noem maar op,
ik probeer ze gewoon en al zeg ik het zelf, ik ben heel tevreden over
mijn bijdrage. Mijn huisgenoten vinden het ook zo leuk, dat ook zij
telkens weer vol spanning wachten op het volgende boekje en dat we dat dan
samen gezellig doorbladeren. En ja hoor, het kon niet uit blijven.
Met enkele enthousiaste vriendinnen en mijn gezinnetje, is een 2de Round Robin
gestart. Het is dan ook zo leuk om telkens weer de uitdaging aan te gaan
om de blaadjes te vullen met de interesse van de eigenaar maar toch ook
wat van mijn interesse mee te geven.
Ook wil ik hierbij speciaal Speentje bedanken omdat zij elk boekje naar Belgiƫ
wil verzenden. Dat maakt het toch nog iets duurder dan gewoon in
Nederland verzenden. Het gevoel is momenteel heel dubbel. Langs de
ene kant kan ik niet wachten om mijn eigen boekje terug te krijgen maar langs
de andere kant ga ik het wel missen om telkens weer 10 blaadjes te mogen vullen
en te mogen genieten van al de mooie creatieve uitspattingen van de andere
deelnemers.
Aan
diegene die nog aarzelen of ze al dan niet mee zouden doen aan zo'n Round Robin
projekt zou ik willen zeggen. Gewoon doen, het is ontzettend leuk om op
deze manier creatief bezig te zijn.